از جنگ در پنجشیر تا گرفتاری جوانان در مرز بین افغانستان و ایران
To find the English version click here.
در آشفته بازار زنده گی همه به یک راهی میروند تا زنده گی راحت تری را به خود و خانواده خود فراهم سازد، در افغانستان ما در محیطی که بعد ار بیست سال دوباره گروه جهل ووحشت حاکم فرما شده است و زنده گی را نه تنها به جوانان بلکه به همه مردم تنگ و تلخ ساخته است. فقر، ییکاری، بی سرنوشتی جوانان تحصیل کرده، نا امیدی دختران از رفتن به مکتب، بی سرنوشتی هزاران زن بیوه که نان آور خانواده های خویش بودند. فقر به شدت تکان دهنده که حتی خانواده ها هزینه یک نان خشک را ندارند.
همه عوامل است که بسیاری از مردم را مجبور به ترک خانه های شان و در بسیاری موارد حتی مجبور به ترک دیار شان نموده است خاصتا خانواده های که از ترس جنگ آواره شدند و تا در مرکز با اندک امکانات اولیه که دارند امرار معیشت کنند که در این میان خانواده های هستند که از ترس دستگیری جوانان شان توسط طالبان، مجبور به ترک کشور خود میشوند و راهی مهاجرت به کشورهای همسایه افغانستان میشوند.
ولی سوال اساسی این جاست که آیا به کشور های همسایه ایران و پاکستان رفته میتوانند و یا خیر؟
با در گیری های اخیر در چندین ولایات سمت شمال خاصتا ولایات ( پنجشیر، تخار و اندراب) زنده گی برای مردمان این ولایات حتی در شهر کابل رو به وخامت گرایید است تا حدی که روزانه در بعضی مناطق کابل، امارت اسلامی طالبان بچه های جوان خانواده های پنجشیری را به بهانه های مختلف با شکنجه مینمایند و یا هم به جاهای نامعلومی انتقال میدهند.
در این میان جوانانی هستند که راهی مهاجرت میشوند ولی تا رسیدن به مقصد ازکدام موانع میگذرند، و وحکایت تلخی را که از زبان یکی از جوانان برگشتانده شده از کشور ایران به افغانستان است، نقل قول مینمایم.
جوانی در حدود بیست و شش یا بیست و هفت ساله کاپیسایی که در موتر حاملین بازگشتاده گان از ایران به طرف افغانستان هست چشم دید خود را بازگو میکند ” در مسیر راه و به مجرد داخل شدن به خاک افغانستان ، افراد امارت اسلامی موتر را متوقف میکنند و در داخل موتر از هر مسافر پرسیده میشود که از کدام ولایت هستی؟ در صورتی که کسی از ولایات( پنجشیر، پروان،کاپیسا و اندراب) باشد آن ها را از موتر پایین نموده و به جای نامعلومی انتقال میدهند. چون نوبت من رسید خودم را از ولایت هرات معرفی نمودم و خودم را ازین مخمصه نجات دادم”.
به مانند این جوان حکایات هزاران شهروند افغانستان اینگونه است.
RAHIL
FOLLOW US ON SOCIAL MEDIA
